-
1 trzymać mordę w kubeł
-
2 trzymać mordę na kłódkę
= trzymać mordę w kubeł прост. держа́ть язы́к за зуба́ми, пома́лкивать -
3 morda
сущ.• морда• рожа• рот• рыло* * *mord|a♀ морда;● trzymać \mordaę na kłódkę (w kubeł) прост. держать язык за зубами, помалкивать;
wyskoczyć z \mordaą na kogoś прост. заорать на кого-л., обругать кого-л.;brać (trzymać, wziąć) kogoś za \mordaę прост. брать (взять) в ежовые рукавицы кого-л., не давать (не дать) спуска (спуску) кому-л.+* * *жмо́рда- trzymać mordę w kubeł
- wyskoczyć z mordą na kogoś
- brać kogoś za mordę
- trzymać kogoś za mordę
- wziąć kogoś za mordęSyn:
См. также в других словарях:
morda — Drzeć mordę zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) mordę; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z mordą, doskakiwać do kogoś z mordą zob. gęba 4. Morda w kubeł zob. kubeł. Nakłaść komuś po mordzie zob. nakłaść 2. Padać na mordę zob … Słownik frazeologiczny
morda — ż IV, CMs. mordardzie; lm D. mord 1. «przednia część głowy zwierzęcia; pysk, paszcza» Psia morda. Morda konia. 2. wulg. «twarz, usta człowieka» Ordynarna, prostacka morda. ◊ (Trzymać, trzymaj) mordę na kłódkę; mordę w kubeł «nic nie mówić, nic… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny